خب صدای من را از سرزمین برف و سرما می شنوید. بعد از مدتها درگیری باز فرصتی شد بیام به این وبلاگ سری بزنم. دلم واسه نوشتن تنگ شده نمی دونم این مشغله کاری چه موقع کم میشه که آدم با خیال راحت یک نفسی بکشه من که چشمم آب نمی خوره تازه اینجا که باید مثل ساعت کار کنی و شوخی بردار هم نیست. حالا به حال من که خیلی فرقی نکرده تو ایران هم همش بدو بدو بوده اینجام همینه. البته اینجا که اومدم کلی برنامه دارم می خوام اگه خدا بخواد MBA بخونم. اونم ورودش به دانشگاه آسون نیست باید مدرک آیلتس ۷ داشته باشی علاوه بر اون مدرک GMAT هم می خواد حالا کی بتونه اینا رو بگیره خدا میدونه. فعلاً جزو برنامه های آینده است تا ببینم چقدر جلو میرم.